Vrijdag 14 juli. Het is rond vijven in de middag. De parkeerplaats van de Semslanden is bijna leeg als er twee personenbussen arriveren. Het is zover. De jeugd van Semslanden staat in de startblokken om naar Rieste in Duitsland te vertrekken. Christian en Dennis hebben een prachtige locatie gevonden op nog geen kwartiertje rijden van de Artland Golfclub. Nadat we alle bagage in de auto’s en de enorme aanhanger hadden gepakt gingen we zeer goed gemutst op weg.
Na anderhalf uur rijden kwamen we aan in Rieste. De jeugdherberg bleek een uitstekende keuze te zijn. De boys (geen girls dit jaar) vlogen alle kanten op en hadden al snel in de gaten wat er allemaal te doen was. Een ding was direct duidelijk, de “dads” gingen ook een uitstekend weekend tegemoet.
Het was inmiddels zeven uur in de avond en iedereen had een flinke trek en daar was op gerekend. In de eetzaal stonden de broodjes, soep en heerlijke Duitse worst al klaar. Er was genoeg en we mochten meerdere keren opscheppen, wat sommigen van ons ook graag deden.
Daarna vlogen de kids weer alle kanten op. Voetballen, tafeltennis, of gewoon lekker chillen/Wifi ?. De “dads” hadden het enorm zwaar. Ze moesten het doen met een terrasje en een plaatselijk brouwsel.
De avond liep ten einde en het spul moest naar bed. Het naar bed gaan verliep heeel soepel maar het inslapen een beetje minder. Wat een lol hadden ze. Het kwam dwars door de muren heen. Op een bepaald moment moest het toch afgelopen zijn en Dennis ging naar de aangrenzende kamer waar de boys lagen. Wat Dennis heeft gezegd is tot op heden onbekend, het moet iets van een toverspreuk zijn geweest, maar ze waren plotseling stil.
De volgende ochtend stond ons alweer een overvloedig ontbijt te wachten en met zelf gesmeerde broodjes gingen we naar de golfbaan. Om tien uur mochten we afslaan op hole tien. Ben had een leuke spelvorm bedacht waarin we met teams van twee personen de strijd aan mochten gaan. Hole tien liet direct zien waarom het zo leuk is om in Duitsland te spelen.
Een goede drive en je bal verdween achter een flinke heuvelrug. Ook de ander holes waren prachtig; uitdagend maar met een beetje concentratie en het hoge niveau van de Semslanden jeugd, werden er heel veel “parren” geslagen.
Nadat we tussen de middag de zelfgemaakte lunch hadden verorberd, vertrokken we voor de tweede negen holes. En ondanks de matige weersvoorspellingen hadden we de zonnebrandcrème volop nodig. Alles zat werkelijk mee. De eerste fantastische dag zat er op. Geen wanklank gehoord en op de een of andere manier viel iedereen wat sneller in slaap. Het zal de buitenlucht zijn? De volgende ochtend was een relaxochtend. Lekker ontbijtje, (inmiddels was iedereen twee kilo aangekomen) en de boel inpakken.
Om ongeveer twaalf uur waren we weer op de baan waar we natuurlijk eerst de enorme honger moesten stillen. Vervolgens gingen we een balletje inslaan zodat we goed voorbereid de strijd konden aanbinden met de Duitse jeugdspelers.
De afslag was “exact” om 14.00 uur. Het zou er om spannen. Bij de afslag maakten de Semslanders al een hele goede indruk maar ook onze “gastheertjes” lieten zien dat ze een prima swing in huis hadden.
De “dads” volgden braaf in de buffer (afzien hoor). Bij de “Siegesehrung” (prijsuitreiking) bleek dat WE het uitstekend hadden gedaan. Plaats 1, 2 en 3 voor Robin, Mike en Hero. Echt heel goed gespeeld hoor. Al met al was het zo’n succes dat we hebben afgesproken dat de jeugd van Artland een keer naar Gasselte komt.
17.30 uur!! Tijd om weer naar huis te gaan. Hup de bussen in, even koppies tellen en rijden. We waren amper onderweg toen we knorrende geluiden hoorden. Het kon toch geen honger zijn? Wel dus. Een grote M gaf de oplossing. Het hele spul aan de Mac en de welbekende flurry. Waar ze het allemaal hebben gelaten is mij nog een raadsel.
Nog een uurtje gereden waarna we om halfnegen in Gasselte aankwamen.
Het prachtige weekend kwam ten einde. Iedereen vertrok met een big smile naar huis. Wordt vervolgd……!!!
